Աբբաս Քիառոսթամի․ Պատերազմից մինչև խաղաղություն

***

Սև ամպերի քուլաների մեջտեղում 
լուսինը
ուզում է ցույց տալ իրեն։

***

Գաղտնիքս ասացի լուսնին,
արևն ելավ.
գաղտնիքս բացահայտվեց։

***

Դռան անցքից
թե՛ քամին է սողոսկում,
թե՛ լույսը լուսնի։

***

Լուսնի սկավառակը
թավալգլոր էր տալիս գետում․         
վերջը գետը
նրան իր հետ տարավ ծով։

***

Իմ ու լուսնի միջև
մի երկխոսություն կա,
որ ո՛չ լուսինն է լսում,
ո՛չ՝ ես։

***

Արևի ու Լուսնի հանդիպումը՝
վաղորդայնին։

 ***

Մուրացկանի մի թաս՝
շքեղ եկեղեցու դիմաց։

***

Մի փամփուշտ
Մի գլուխ
Մի օր

***

Զինվորը, որ
մատով ականջն էր փակում
թնդանոթն արձակելիս,
կորցրեց մատը,
և ականջը, և աչքը
աչքը մի պահ թարթելուց։

***

Հրամանատար ու ենթակա՝
երկուսն էլ՝ վիրավոր,
երկուսն էլ՝ սոված,
երկուսն էլ՝ զզված։

***

Ի՞նչ են հաճույքով փնտրում
պատերազմի ու խաղաղության մեջ
պահեստային զինվորները։

***

Հրամանատարի համազգեստը
ցեցը կերավ
պահարանում։

***

Հետ չդարձան
գետերը՝
ծով գնացած,
զինվորները՝
պատերազմ գնացած
և սերերը՝
օտար երկրներ գնացած։  

***

Չորս ծառ՝
չորս տեսակի,
ստվերներով մի տեսակի՝
խոնջացած չորս ճամփորդի համար

***

Երեխան հարցրեց
ձկներին՝
ինչո՞ւ են այդքան սիրում
իրենց մարմնի ջուրը։

***

Դեռ հավատս չի գալիս,
որ
Երկիրն է,
որ
պտտվում է։

***

Միակ սպասողն էի
խնձորին,
որ ընկավ ճյուղից։

***

Երկաթգծերը՝
ձյուների մեջ թաղված։
Գնացքը՝
ճանապարհին։

***

Ականապատ հողում՝
հարյուրավոր ծառեր՝
պատված ծաղիկներով։ 

Պարսկերենից թարգմանեց Արեգ Բագրատյանը