28 Մայիս 2014

Ես այստեղ եմ ապրում

Արամ Պաչյան, էսսե. Հակոբ Հակոբյանի «Ներհայեցում» խորագրով հետմահու ցուցահանդեսը
16 Ապրիլ 2014

Գրավիտացիոն Բառ

Լուսինե Եղյան. «Մայաների օրացույցը ավելի ճշգրիտ է, քան ժամանակակից մարդունը, որովհետև նրանք գիտեին, որ ժամանակային բևեռները հատվում են բառի շուրջ՝ ստեղծով ամուր կապ պատմության մեջ եղած ու լինելիք քաղաքակրթությունների միջև, որովհետև գիտեին, որ միայն քչերը կկարողանան մարսել բառի վարակը ու վերջում արնոտված ու կեղտոտ մարմնով կպառկեն դագաղի մեջ՝ որպես ստրուկ, որը չնայած մասնակցություն չունեցավ եգիպտական բուրգերի կառուցմանը, բայց եղավ բառի կրողը, ինչպես Մերի Կյուրին էր ռադիումով լի սրվակը կրում կրծքանշանի պես: Եվ մարդը սկսեց երկրպագել մահը բառի մեջ ու բառից դուրս...»:
15 Մարտ 2014

Դեռ փնտրվող բանալին

Դավիթ Մուրադյան. «Փարաջանովի «Նռան գույնը» հարազատի պես խոսում է Արևելքի հետ: Պարսիկներն ու արաբները կարդում են այդ կախարդական գորգը` սեփական նշանային համակարգով: Բայց Արևելքից ամբողջապես դուրս լեհերը, նաև ֆրանսիացիք ու իտալացիք (վերջիններս` Արևելքը, անուամենայնիվ, շոշափող), վերցնում են նույն ֆիլմը ազատորեն՝ իր քրիստոնեական հոգեհյուսվածքի ձգողականությամբ»:
25 Փետրվար 2014

Հին գարնան նորություններ

Դավիթ Մուրադյան. «Հայ մարդու մեջ մի կարևոր բան էր կատարվում 60-ականների սկզբից՝ ավելի հայ և ավելի ազատ դառնալու փոփոխությունը»:
13 Հունվար 2014

Վեպ գրելու Stop-ները

Նորայր Սարգսյան. «Թերևս էլի ինչ-որ մարդիկ պետք է լինեին, որ ժամանակին տառապել էին եսի փնտրտուքով ու բնորոշումներ ման գալով՝ ոչինչ չէին գտել: Ֆիզիկայի հասարակ օրենքների գործելու դեպքում վախը այսքան մեծ չէր լինի, բայց տեքստին թելադրել չի լինում, այն ինքնին թելադրած է: Այս ցնորքը մասշտաբային էր դառնում ու տեքստերի մեջ ի սկզբանե իմաստ դնող տղան գտնում էր ուրիշ բազմաթիվ իմաստներ, այսինքն՝ անիմաստ դարձնում սկիզբը, ունենալով պրոցես՝ չէր տեսնում վերջը նաև: Եվ ինչ էր վերջիվերջո տեքստը, եթե ոչ շարադրություն, և նրա ուզածը երևի հինգն էր տետրում, իսկ մնացածը ուղղակի կապիկություն է»:
10 Հունվար 2014

ՍՈՒՐԱՆԿՅՈՒՆ, ԽՈՐԱԶԱՐԿ, ԼԱՅՆԱԳԻԾ

Դավիթ Մուրադյան «Ահա մի չվարագուրված կյանք: Այն, ինչի մեջ, սովորաբար, թափանցում է Լևոնի գրիչը: Ավելի ճիշտ՝ գրող-քանդակագործի հատիչը, սուրանկյուն, խորազարկ, լայնագիծ: Այս մարդու հետ վստահորեն հնարավոր է քայլել անծանոթ և անգամ ոչ այնքան անվտանգ ճանապարհներով: Ի վերջո, նրա մեջ անընդհատ կարելի է որսալ հողի դողը ու նաև մի լռակյաց սեր՝ խնկի ծառերի հանդեպ»:

Կայքը գործում է ՀՀ մշակույթի նախարարության աջակցությամբ։

© 2021 Cultural.am. Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են ՀՀ օրենսդրությամբ: Կայքի հրապարակումների մասնակի կամ ամբողջական օգտագործման ժամանակ հղումը կայքին պարտադիր է: