Գրականություն

Լուսինե Եղյան․ Անչափահասը

poetry

Ես տեղավորվում եմ բառի թանձրության մեջ,

ինձ հարվածում ինչ-որ չհայտնաբերված մոլորակի,

Սարսափելի աղմուկ եմ զգում, ու ես էլ մարդկային ցեղից չեմ.

այս կյանքը անցողիկ դժբախտությունների շղթա է,

ես ամեն անգամ ուղղում եմ ժպիտս,

ու փողոց դուրս գալուց առաջ ինձ խոստանում եմ ապրել…

Hits

8286

Կարդալ: Լուսինե Եղյան․ Անչափահասը

Hits: 8286

Աղասի Այվազյան․ Փառահամար

prose

Ձեռնածուն դեն նետեց ֆրակը, իր ձեռքի փոքրիկ փայտիկը, փողկապը ու գզգզված կանգնել էր և հրամայում էր ձիերին և ստեղծում նոր ձիեր... Ասես այդ ձիերը դուրս էին գալիս իր ներսից։ Իսկ ներսում տաք էր, ասես հրդեհ լիներ, ու կուտակված սեր էր, մի զարմանալի սեր... նա գիտեր, որ ամեն ինչ կարող է հանել այդ կուտակված զգացումից... Ու դա հրաշք էր։

Hits

8182

Կարդալ: Աղասի Այվազյան․ Փառահամար

Hits: 8182

Նորայր Սարգսյան․ Կյանքը երկար ինքնասպանություն է

prose

Երկար նստեց սառած գետնին, նյարդային շարժումներ արեց ինչքան կարող էր, հետո նորից հետ տվեց: Անմիտք նստած էր, ոչինչ չկար ուղեղում, խումհար էր, ահավոր խումհար, ամենաուժեղը իր կյանքում: Հայելու կտորտանքների մեջ տեսավ իր դեմքը, վերցրեց, ուժեղ սեղմեց, այնքան, որ արյուն գա: Ցավ չէր զգում, մահացել էր վաղուց արդեն, հետո քաշեց դաստակի վրայով՝ կտրելով երակները: Պառկեց ուղիղ Ճուտոյի ոտքերի տակ, նայեց վերև ընկերոջ հպարտ դեմքին ու ժպտաց՝ մի կերպ խոսելով: Չնայած դժվար է ասել ընդհանրապես խոսում էր, թե իրեն էր թվում:

Hits

10156

Կարդալ: Նորայր Սարգսյան․ Կյանքը երկար ինքնասպանություն է

Hits: 10156

Մանե Գրիգորյան․ Յոթ սար այն կողմ

prose

Կնոջ աչքերը իջան ծոծրակիս, հայացքս բարձրացրի, տեսնեմ՝ ժպիտը խազել է դեմքը: Կինը հայացքը իջեցրեց՝ մարգարտի պես մանր ոտքերը շարժվեցին, ամառային բլուզի տակից երևաց կրծքերի աղոտ լույսը: Ետևից նայում եմ՝ իրանը ծաղկի պես բարակ է: Ոտքերս համընթաց մարմնին գնում են: Գլուխը թեթևակի շարժեց...

Hits

9850

Կարդալ: Մանե Գրիգորյան․ Յոթ սար այն կողմ

Hits: 9850

Կուրտ Վոննեգուտի ութ կանոնները` ինչպես կարդալ գեղարվեստական արձակ

Մի արեք դա ո՛չ որպես ակադեմիկական քննադատ, ո՛չ որպես արվեստով հարբած մի անհատ, ո՛չ որպես գրական շուկայի բարբարոս: Եղեք պարզապես խելամիտ մարդ, ով ունի փոքր-ինչ պրակտիկ նախազգացումներ այն մասին, թե ինչպես կարող են պատմվածքները հաջողված ստացվել կամ ձախողվել: Գովաբանեք կամ փնովեք, ինչպես ձեզ հարմար է, բայց արեք դա բավական պրագմատիկ, կտրուկ, անհանգստացնող կամ ուրախացնող մանրամասների հանդեպ խորամանկ ուշադրությամբ: Եղե՛ք այնպիսին, ինչպիսին կաք: Եղե՛ք ինքնատիպ: Եղե՛ք լավ խմբագիր:

Hits

8541

Կարդալ: Կուրտ Վոննեգուտի ութ կանոնները` ինչպես կարդալ գեղարվեստական արձակ

Hits: 8541

Էռնեստ Հեմինգուեյի նամակը Հարվի Բրեյթին

letters

Քնելու պառկում եմ վաղ, արթնանում եմ գիշերը և նիզակով ուղևորվում եմ զբոսանքի: Ուսումնասիրում եմ հնչյունները, կենդանիների տարատեսակ գիշերային ձայները: Լուսարձակից չեմ օգտվում և քայլում եմ մենակ, փափուկ երկարաճիտ կոշիկներով: Առավոտյան՝ 5:30, թեյում ենք, և հետո ես ու միսս Մերին իր հրացանակիր Չառոյի (նա մոտ 80 տարեկան է և Մերիից ավելի ցածրահասակ է) և իմ հրացանակիր Նգուիի հետ (նա Մկոլայի տղան է, ով իմ հրացանակիրն է եղել այն ժամանակ, երբ ես գրում էի «Աֆրիկայի կանաչ բլուրները») գնում ենք որսի:

Hits

8279

Կարդալ: Էռնեստ Հեմինգուեյի նամակը Հարվի Բրեյթին

Hits: 8279

Մերրի Մկրտչյան

Շպերունգ*

prose

Ուրեմն երբ խոսեցին իր մասին, շատերը մտածեցին, որ գնում է ու պետք է իմանալ՝ ուր: Մնացածն էլ ասացին, թե իր որոշելու բանն է, և միայն Սարգսյանը հասկացավ, որ իրեն ընդամենը պետք է հարցնել՝ ինչի՞ չի գնում, այլ ոչ թե ասել՝ մնա: Այդ ժամանակ, երբ ինքը երեխա է, շատ անհրաժեշտ է ուշադրությունը որոշակի բացակայությունների հանդեպ: Իսկ դա չեղավ: Ու իրենք գիտեն, եթե չեղավ, ուրեմն չեղավ:

Hits

10056